“ ၾကားဖူးၾကလား မသိဘူး…..
ေရွးၿမန္မာေတြ ကုိးကြယ္တဲ႕ နတ္ ၁၂ မ်ဳိးထဲမွာ
၇ ပါးေၿမာက္ နတ္က ကညာယကၡ နတ္တဲ႕
အခုလည္း ရပ္ကြက္ထဲမွာ နာမည္ၾကီးေနၿပန္ၿပီ၊
သူက အတြင္း၃၇ အၿပင္
၃၇ ထဲ မပါတဲ႕ နတ္တမ်ဳိး
ေလခြ်န္နတ္……….”
(၂)
ေလခြ်န္ နတ္ဆုိတာ ဘယ္လုိ နတ္မ်ဳိး နတ္ႏြယ္စရင္းထဲ ပါလဲ ေတာ႕
ကုိယ္လဲ မေၿပာတတ္ပါဘူး၊ ေၿပာဆုိေနၾကပုံေတြ အရ
အႏွစ္ ၄၀ အတြင္း ဘဝတစ္ပါးကုိ ေၿပာင္းေရႊ႕သြားတဲ႕ သူရဲ႕ နာမည္၊
ေနရပ္လိပ္စာ၊ သင္းၿဂဳိလ္ တဲ႕ေနရာ နဲ႕ အုတ္ဂူေပၚမွာ ေရးေပးလုိက္တဲ႕ အမွတ္အသား တခုခု
ဒါမွ မဟုတ္ အသက္ ကုိ ေၿပာၿပရုံေလးနဲ႕ သူ ဘယ္ဘဝ ေရာက္ေနၿပီ ဆုိတာ တုိက္ရုိက္ ေၿပာၿပႏုိင္သတဲ႕
၊ တယ္ ထူးဆန္းတဲ႕ နတ္၊
တခ်ဳိ႕လူေတြကေတာ႕ ေထရဝါဒ နဲ႕ မကုိက္ညီဘူးလုိ႕ ေၿပာၾကမလားပဲ၊
ကုိယ္ကေတာ႕ ကုိရီးယား ကား ၾကည္႕ရင္ေတာင္ မ်က္ရည္ လြယ္တဲ႕ လူမ်ဳိး ဆုိေတာ႕ အယုံလြယ္တဲ႕
စရင္းထဲ ပါတယ္ ေၿပာလုိ႕ရတယ္၊
(၃)
ဘုရားလက္ထက္ေတာ္ အခါက ငယ္ရြယ္ၿပီး ၿဖတ္ထုိးဥာဏ္ေကာင္းတဲ႕
ပုဏၰားေလး တေယာက္ေပၚဖူးတယ္၊
သူ႕ နာမည္က “ဝဂၤ ီသ”
ေသၿပီးသား လူရဲ႕ အရုိးေခါင္းကုိ ေခါက္ေခါက္ၿပီး ဘဝသစ္ရဲ႕
လားရာကုိ ေဟာေၿပာႏုိင္တဲ႕ ေကာင္ေလး၊
ပုဏၰားဆရာၾကီးေတြက သူရဲ႕ အရည္ခ်င္းကုိ သေဘာက်တယ္၊
“ဒီေကာင္ေလး ပညာကုိ ၿပၿပီး ေလာကကုိ လုပ္စားရမယ္”
ဒီလုိနဲ႕ တနယ္ဝင္ တနယ္ထြက္ ဝဂီ ၤသ နာမည္ၾကီးလာတယ္၊ (နယ္ၿမဳိ႕ေလးေတြမွာေပါ႕)
ခက္တာက သာဝတၳိလုိ အဲ႕ေခတ္ရဲ႕ ခန္းနားတဲ႕ capital city ၾကီးေတြကုိ မေရာက္ေသးတာပဲ၊
ဒါနဲ႕ သူတုိ႕ သာဝတၳိကုိ ခ်ီတက္လာတယ္၊ ၿမဳိ႕ၿပရဲ႕ နာမည္ၾကီး
ဘာသာေရး အေဆာက္အုံ ေဇတဝန္နားမွာ စခန္းခ်တယ္၊ (စကားမစပ္ ေၿပာရဦးမယ္ အဲ႕ေခတ္က သာဝတၳိဆုိတာ
သာသနာ သိပ္ထြန္းကားၿပီး ဘာသာေရး ၿမဳိ႕ၿပလုိ႕ ေၿပာရင္ရတယ္၊ တၿမဳိ႕လုံးမွာ ရွိတဲ႕ ၿမဳိ႕သူ
ၿမဳိ႕သားေတြဟာ ဘာသာေရး သာေရး နာေရးေတြနဲ႕ သိပ္ ေအးခ်မ္းၿပီး သာယာဝေၿပာတဲ႕ ၿမဳိ႕ေပါ႕၊
လူဦးေရ ၇ ကုေဋ ရွိတာ ၅ ကုေဋဟာ ဗုဒၶရဲ႕ ဓမၼေတြမွာ ထူးၿခားတဲ႕ အသိဥာဏ္နဲ႕ မဂ္ဖုိလ္ အဆင္႕ထိ
တက္လွမ္းၿပီးသား လူေတြ ၿဖစ္ၿပီး၊ ၂ ကုေဋ ကေတာ႕ သာမာန္ ပုထုဇဥ္ လူသားေတြပဲ ၿဖစ္ပါတယ္၊)
ေန႕လည္ခင္း ဆြမ္းစားၿပီးခ်ိန္ေလာက္မွာ ဆီးမီးပန္းေတြ ကုိင္ၿပီး
လူေတြ အုတ္အုတ္က်တ္က်တ္ ဘုရားေက်ာင္းေဆာင္ ဆီ လာေနၾကတာ ဝဂီ ၤသ တုိ႕ အုပ္စုက ေတြ႕တယ္၊
ဒါနဲ႕ နီးစပ္ရာ လူကုိ စပ္စု လုိက္တယ္၊
“ဘယ္သြားၾကမုိ႕လဲ”
“ဘုရားေက်ာင္း သြားမလုိေပါ႕ဗ်၊ တရားနာေလ”
ဝဂီ ၤသ တုိ႕ အုပ္စုက ႏွာေခါင္းရွဳံတယ္၊ (အထင္ေသးတဲ႕ ဟန္နဲ႕)
“ေဟ႕လူေတြ ဒီမွာၾကည္႕၊ ဒီ ပုဏၰားဆရာေလးရဲ႕ နာမည္က ဝဂီ ၤသ
လုိ႕ေခၚတယ္၊ ဦးေခါင္းရုိးခြံေလးကုိ ေခါက္လုိက္ရုံေလးနဲ႕ ေသသြားၿပီး သူရဲ႕ ပစၥဳပၸန္သစ္ကုိ
ေဟာေၿပာႏုိင္တယ္ဗ်၊ ခင္ဗ်ားတုိ႕ ေက်ာင္းၾကီးကုိ သြားၿပီး အခ်ိန္ မကုန္ခ်င္စမ္းပါနဲ႕၊
လာ ေမးၾက ေမးၾက၊”
ဒါနဲ႕ ဗုဒၶရဲ႕ ပရိတ္သတ္ကလဲ မခံဘူး၊
“ခင္ဗ်ားရဲ႕ မၿဖစ္စေလာက္ ပညာေလးနဲ႕ ဘာလုပ္မွာလဲ က်ဳပ္တုိ႕
ဗုဒၶကမွ မသိတာ မရွိတဲ႕ သေဗၺညဳဗ်”
ဒီလုိနဲ႕ အေၿခတင္ ၿဖစ္ၾကတယ္။
“ခင္ဗ်ားတုိ႕ ေၿပာေနတဲ႕ ဗုဒၶနဲ႕ က်ဳပ္တုိ႕ရဲ႕ ဆရာေလး ဝဂီ
ၤသ ဘယ္သူ ပုိေတာ္လဲ ဆုိတာ ထင္ရွားသြားေအာင္ ပညာၿပဳိင္ၾကတာေပါ႕”
“အုိေကေလ စိန္လုိက္”
…………………………………………..
ဗုဒၶက အေဝးကေနလာေနတဲ႕ ဝဂီ ၤသ တုိ႕ အုပ္စုကုိ ေတြ႕တယ္၊ အေၾကာင္းရင္းကုိလဲ
သိတယ္၊
ဒါနဲ႕ ငရဲ တိရစၦာန္ လူနဲ႕ နတ္ဘုံေတြမွာ ၿဖစ္ေနတဲ႕ ဦးေခါင္းရုိး
တစ္ခုဆီနဲ႕ ရဟႏၱာ အရွင္ၿမတ္ရဲ႕ ဦးေခါင္းရုိး တစ္ခု ၅ ခုကုိ အနားမွာ ယူထားခုိင္းလုိက္တယ္၊
ဝဂီ ၤသ လာၿပီလဲ ဆုိေရာ
မင္းက ဦးေခါင္းရုိးကုိ ေခါက္လုိက္ရုံနဲ႕ အရုိးပုိင္ရွင္ရဲ႕
တမလြန္ ၿဖစ္ရာ အရပ္ကုိ သိတယ္ ဆုိ
ဟုတ္ပါတယ္
ေၿပာၾကည္႕စမ္းပါဦး ဒါ ဘယ္ကုိ ေရာက္ေနတဲ႕ ေခါင္းလဲ
လူ တိရစၦာန္ ငရဲ နတ္ ဦးေခါင္းေလးခုကုိ ကြက္တိ မွန္ေအာင္
ေၿဖႏုိင္လုိ႕ ဗုဒၶအရွင္က
သာဓု သာဓု ဝဂီ ၤသ သိပ္ေတာ္ပါေပတယ္
ဒါဆုိ ေၿပာစမ္းပါဦး၊ ဒီ ဦးေခါင္း ပုိင္ရွင္ကေရာ၊
ဝဂီ ၤသ ေခြ်းၿပန္လာတယ္၊ စဥ္းစားတယ္၊ မႏၱာန္ရြတ္တယ္၊ တေတာက္ေတာက္
ေခါက္တယ္၊
ဒါေပမဲ႕ ဘာအေၿဖမွ ေပၚမလာဘူး၊
ပရိတ္သတ္ အားလုံးကေတာ႕ သူ႕ကုိပဲ စိတ္ဝင္တစား ဝုိင္းၾကည္႕ေနၾကတယ္၊
မသိဘူး မုိ႕လား ဝဂီ ၤသ ရဲ႕
သူ လက္ေၿမွာက္လုိက္တယ္၊
ဟုတ္ပါတယ္ မသိေတာ႕ပါဘူး ဒါနဲ႕ ရွင္ၾကီး ဗုဒၶကေရာ သိလုိ႕လားဗ်
သိပ္သိတာေပါ႕ ဝဂီ ၤသရယ္
ဝဂီ ၤသ စိတ္ဝင္စားသြားတယ္၊
ဒီမႏၱာန္သာ ငါရရင္ ဒီ ဇမၺဴမွာ ငါ ဆရာတစ္ဆူ ၿဖစ္ေခ်မယ္ လုိ႕
ေတြးတယ္၊
အဲ႕ မႏၱာန္ သင္ေပးႏုိင္မလားဗ်
သင္ေပးႏုိင္ပါတယ္ ဝဂီ ၤသ ဒါေပမဲ႕ ဒီ အတုိင္းေတာ႕ မရဘူး ရဟန္းဝတ္မွ
အဲ႕လုိနဲ႕ သာသနာ႕ သမုိင္းမွာ အေတြးေခၚေကာင္းေတြနဲ႕ လွ်ပ္တၿပတ္
ၿဖတ္ထုိး ဥာဏ္ၾကီးရွင္ အရွင္ဝဂီ ၤသ ဆုိတာ
……………………..
(၄)
အခုလည္းၾကည္႕ေလ၊ ယုံရခက္ မယုံရခက္နဲ႕ နီနီဝင္းေရႊရဲ႕ “ယုံရခက္ၾကီးပါ” လုိ ၿဖစ္ေနၿပီရယ္၊
“ေလခြ်န္နတ္က ပြဲထုိးဖုိ႕ ဆုိၿပီး ပုိက္ဆံ ငါးေသာင္း လိမ္သြားလုိ႕
ဘုရား”
စေၿပာကတည္းက ဘုန္းၾကီးေရွ႕မွာမုိ႕ ေထရဝါဒ သံနဲ႕ ေၿပာေပမဲ႕၊
ေနာက္ပုိင္းေလာကီသားတုိ႕ ပီပီ ယုံၾကည္သံေလး စြတ္ေနတာ သတိထားမိတယ၊္
(ဒါမ်ဳိးဆုိ ကုိယ္႕ အမ်ဳိးေတြက သိပ္ ဝါသနာပါတာ၊)
“မွန္တာ မမွန္တာေတာ႕
မသိဘူး ဘုရားေရ၊ ေတာ္ေတာ္ေတာ႕ ေၿပာႏုိင္သားဗ် ဟီ ဟိ၊”
(ဟီ ဟိ က ဘာလုိ႕ ပါလာတာလဲ မသိ၊ေလခြ်န္နတ္နဲ႕ေတာ႕ ဆုိင္ဟန္
မတူ)
သူေၿပာၿပတဲ႕ ေတာင္ငူက ဒကာ တေယာက္ အေၾကာင္းၾကားေတာ႕ ဘုရားလက္ထပ္က
ေခြးၿဖစ္သြားတဲ႕ ေတာေဒယ် သူေ႒းၾကီး အေၾကာင္းကုိ သြားသတိရမိတယ္၊
“ေတာင္ငူက ဒကာၾကီး တစ္ေယာက္ သူ႕ သမက္ ေသလုိ႕ သြားေမးတာဘုရားေရ၊ ဟုိ က
ခင္ဗ်ားသား ဝက္ၿဖစ္ေနတယ္ ဗ် လုိ႕ ေၿပာလုိက္တာ၊ ေဒါေတြ ပြလုိက္တာေလ၊
အၾကီးက်ယ္ဘဲ၊
သူ႕ သားသမက္ကုိ ဒါမ်ဳိးေၿပာရမလား ဆုိၿပီးေတာ႕၊ ဒါနဲ႕ ဟုိကလဲ
လိပ္စာ အတိက် ေပးၿပီး၊ ဘယ္ေနရာ ဘာ အေရာင္ ဆုိၿပီး တက္အပ္ ေၿပာလုိက္တာ ဘုရားေရ၊ မယုံလုိ႕
သြားလည္း ၾကည္႕ေရာ ဟုိေရာက္၊ ဝက္ၾကီးက သူတုိ႕ကုိ ၿမင္၊ ဝမ္းသာ အားရ ေၿပးလာေရာ ဆုိပါလား
ဘုရား၊ ခုခ်ိန္ထိေတာင္ အဲ႕ဝက္ၾကီးကုိ သူတုိ႕ အိမ္မွာ ေမြးထားတယ္ လုိ႕ ေၿပာတယ္၊ တပည္႕ေတာ္ကေတာ႕
မယုံပါဘူး ဘုရားရယ္”
အားရ ပါးရ ေၿပာၿပီးခါမွ ဘုန္းၾကီး အဆူခံ ထိမွာ စုိးၿပီး စကားကုိ
ၿပန္ဟန္႕လုိက္တဲ႕ ဟန္ ၊
(ဒီလုိပါပဲ ကံဆုိတာ ယုံရခက္တဲ႕ အရာ)
ဘုရားရွင္ ကုိယ္ေတာ္တုိင္ မဂဓ တုိင္းရဲ႕ အမတ္ေတာ္ သုနိဓဝႆကာရ
ၾကီးကုိ
“တေတာ နံ အႏုကမၸႏ ၱိ၊ မာတာ ပုတၱံဝ ၾသရသံ။
ေဒဝတာႏုကမၸိေတာ ေပါေသာ၊ သဒါ ဘၿဒာနိ ပႆတိ”
“အိမ္ရွင္ရဲ႕ ပူေဇာ္မွဳ ၿမတ္ႏုိးမွဳေၾကာင္႕ ရင္မွ ၿဖစ္ေသာ
သားကုိ မိခင္က ေစာင္႕ေရွာက္သလုိ၊ နတ္ေတြက ေစာင္႕ေရွာက္လိမ္႕မယ္၊ နတ္ေစာင္႕ေရွာက္ၿခင္းကုိ
ခံရတဲ႕ အိမ္ရွင္ဟာ အခါ ခပ္သိမ္း ေကာင္းက်ဳိးခ်မ္းသာ ကုိသာ ေတြ႕ရေပလိမ္႕”
ဒီလုိ ေဟာေတာ္မူထားတာလဲ ရွိသကုိးဗ်၊
ဒါေၾကာင္႕ ေၿပာပါတယ္ “ယုံရခက္ၾကီးပါ” လုိ႕
အညာေလာကၾကီးထဲ လူညာေတြနဲ႕ ေတြ႕ရင္ေတာ႕လည္း ကုိယ္႕ထုိက္နဲ႕
ကုိယ္႕ကံေပါ႕ဗ်ာ၊
လုံးဝၾကီး ၿပစ္ပယ္ၾကဖုိ႕ေတာ႕ မေၿပာပါဘူး၊
ခ်င္႕ခ်ိန္ ယုံၾကေစဖုိ႕ေလးပါပဲ၊
တကယ္ေတာ႕လဲ ေလာကီ အဆင္႕ၿမင္႕ ပညာရပ္ေတြကုိ စာ တစ္တန္ ေပတရြက္နဲ႕
ဖြဲ႕ေနေလာက္ေအာင္လဲ ကုိယ္ ဆုိတဲ႕ ေကာင္က ဘာမွ မဟုတ္ပါဘူး၊
“ေလာကီ အဆင္႕ၿမင္႕ ပညာရပ္ေတြနဲ႕ မေၿပာနဲ႕
နတ္သၾကား ဂႏၶဗၺတုိ႕ေတာင္ မသိႏုိင္တဲ႕ လားရားဂတိရွိတဲ႕
အာသေဝါ ကုန္ခန္းၿပီး ရဟႏၱာ ပုဂၢဳိလ္ကုိ ၿမင္႕ၿမတ္ၿဖဴစင္ေသာ
‘ၿဗဟၼဏ’ ဟု ငါဘုရား ေဟာ၏”
