“An
eye for an eye only ends
Up
making the whole world blind”
“မ်က္လုံး
တစ္လုံးအတြက္ ေနာက္ထပ္ တစ္လုံးထပ္ၿပီး
စေတးရရင္
တကမၻာလုံး မ်က္ကန္းေတြ ၿဖစ္ကုန္လိမ္႕မယ္”
(မဟတၳမ
ဂႏၶီ)
ေဟာေၿပာပြဲေလး
တခုမွာ စာေရးဆရာ တေယာက္ ေဟာေၿပာတဲ႕ ပညာတတ္တဲ႕ ဥေရာပသူ ဥေရာပသားေတြ အေၾကာင္း နားေထာင္လုိက္ရေတာ႕
“ေကာင္းလုိက္တာ” ကုိယ္ေတြ ရင္ထဲမွာ ၾကည္ႏူးလုိက္ ဝမ္းနည္းလာလုိက္ အမ်ဳိးမ်ဳိးေသာ ခံစားခ်က္ေတြက
တက္လာလုိက္ က်လာလုိက္ ေရွ႕တုိးေနာက္ဆုတ္ ငင္လုိ႕၊
ကံရယ္
ပညာရယ္ ဝီရိယရယ္ ဦးစားေပးတဲ႕ ႏုိင္ငံေတြထဲ ကံကုိ မွီခုိလြန္းရတဲ႕ ႏုိင္ငံဆုိတာ သိပ္ကုိ
အႏၱရာယ္ ၾကီးပါသတဲ႕၊ ဟုတ္ပါတယ္ ကုိယ္ေတြ ငယ္ငယ္ေလးကတည္းက ဘာပဲ လုပ္လုပ္ ကံရဲ႕ အလုိရလုိ႕
သတ္မွတ္ၿပီး ရွင္သန္လာခဲ႕ရတာပါ၊ သူေ႒းၾကီးၿဖစ္ခ်င္တယ္ ၊ ကံစီမံရာေပါ႕၊ ဗိုလ္ၾကီး ၿဖစ္ခ်င္တယ္
၊ ကံစီမံရာေပါ႕၊ ေဒါက္တာၾကီးၿဖစ္ခ်င္တယ္ ၊ အုိ ……. ကံစီမံရာေပါ႕၊ ဒီလုိ ပိတ္ေလွာင္မွဳေတြနဲ႕
မြန္းက်ပ္ေနတဲ႕ ႏုိင္ငံၾကီးထဲ ကုိယ္ေတြက အသက္ရွဳေတြ က်ပ္လုိ႕၊
အဲ႕ဒီမွာ
ဆရာက ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ရဲ႕ ကဗ်ာေလးကုိ ရြတ္ၿပီး ဥေရာပ သားေတြကုိ ခ်ီးမြမ္းခန္းထုတ္လုိက္ေသးသည္၊
“
လူသားတစ္ေယာက္ နဲ႕ တစ္ေယာက္
ႏုညံ႕ၿခင္းၿပဳိင္ပြဲ မရွိတာကုိေတာ႕ က်ေနာ္က ရယ္သြမ္းေသြးလုိလွပါတယ္”
တဲ႕
ေရးသြားတဲ႕
ကဗ်ာဆရာၾကီး ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ က ၿမန္မာၿပည္မွာေန ၊ ၿမန္မာၿပည္ရဲ႕ အရုိင္းၿပဳိင္ပြဲေတြပဲ
ၿမင္သြားရရွာလုိ႕ သူ ဝမ္းနည္းတယ္ ဆုိတဲ႕ အေၾကာင္း ဆရာက ေဆြးေဆြးေၿမ႕ေၿမ႕ေလးလဲ ေၿပာၿပရွာပါတယ္၊
(ခုတ္မယ္ဟဲ႕
ထစ္မယ္ဟဲ႕ ေက်ာ္မယ္ဟဲ႕ ခြမယ္ဟဲ႕ စသည္ၿဖင္႕ေပါ႕ဗ်ာ)
ဥေရာပရဲ႕
“After you” ဆုိတဲ႕ ယဥ္ေက်းမွဳေလး အေၾကာင္းေလး
ၾကားလုိက္ရေတာ႕ ကိုုယ္ေတြမွာ ၾကည္ႏူးလုိက္ရတာ…………
အဲ႕ဒါ
ဘာလဲ ဆုိရင္ ႏုိင္ငံသားေတြနဲ႕ ႏုိင္ငံေခါင္းေဆာင္ အမ်ဳိးသား အမ်ဳိးသမီးေတြရဲ႕ ပညာရည္
တတ္ေၿမာက္မွဳ အဆင္႕တန္းေၾကာင္႕ပါပဲ တဲ႕၊
ကုိယ္ကေတာ႕
သတိေတြရတယ္၊
ေအာ္
ငါ႕တုိ႕ ႏုိင္ငံသူ ႏုိင္ငံသားေတြလဲ ပညာတတ္ၾကရင္………………………..
(မွတ္ခ်က္။
ပညာတတ္တယ္ ဆုိတာ ပညာႏွင္႕တူေသာ ပညာတတ္ကုိ ဆုိလုိၿခင္းၿဖစ္ပါသည္၊ စာရြက္ေတြေပၚက အၿမီွးအေညွာင္႕သာသာ
ပညာ ကုိ ဆုိလုိၿခင္းမဟုတ္ ၊ (ဒါကုိေတာ႕ သိဖုိ႕ လုိသည္))
ခုတေလာ
ၿမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ အၿဖစ္ပ်က္ေတြနဲ႕ ပတ္သတ္ၿပီး ေဖ႕ဘုတ္က စေတးတပ္ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားကုိ
ေသေသခ်ာခ်ာ ေစာင္႕ဖတ္ၿဖစ္သည္၊ တခ်ဳိ႕ေတြမ်ား ဝမ္းနည္းစရာေကာင္းသည္၊ ေရးထားလုိက္ၾကပုံမ်ား
ဘာက အေၾကာင္းရင္း ဘာက အက်ဳိးဆက္ ဆုိတာ ေသေသခ်ာခ်ာ မစိစစ္တတ္ၾက၊
Face
book သုံးတယ္ ဆုိတာ ကုိယ္ေတြ ႏုိင္ငံမွာေတာ႕ ၿမဳိ႕ၿပေန အဆင္ေၿပ လူတန္းစား တခ်ဳိ႕တေလသာ
သုံးႏုိင္ၾကတာပါ၊ ေအာ္ ဒီလုိလူေတြေတာင္ ဒီလုိေတြးေခၚေနရင္ ပညာမတတ္တဲ႕ ငါတုိ႕ နုိင္ငံရဲ႕
ေက်းလတ္ ပညာေရးအဆင္႕တန္းခ်ဳိ႕တဲ႕ ရွာတဲ႕ ေတာသူေတာင္သားေတြဆုိ ဘယ္လုိ ေတြးမလဲ၊ စိတ္မေအးရ၊
တေလာက
စေတးတပ္တခု ဖတ္လုိက္မိေသးသည္ ေသခ်ာေတာ႕ မမွတ္မိ၊ အဓိပၸါယ္ကေတာ႕
“
စစ္ဖိနပ္ေတြ ေအာက္သာ အေရာက္ခံမည္၊ ကုလား ေၿခေထာက္ေအာက္ အေရာက္ မခံလုိ” တဲ႕
ဒါနဲ႕
သူငယ္ခ်င္းက သူတုိ႕ အညာရပ္က ၿမဳိ႕ၿပေလး တခု အေၾကာင္းေၿပာၿပသည္၊ ၿမဳိ႕ေလးဟာ ေသးငယ္ေပမဲ႕
ကုိယ္႕လူေရ ကုလား ၅၀ ၊ တုိင္းရင္းသား ၅၀ ပဲတဲ႕
လြပ္လပ္ေရး
ရခါစ တုန္းက သူတုိ႕ ၿမဳိ႕ေလးဟာ တုိင္းရင္းသား ၁၀၀ ကုလား သုံည ပါတဲ႕
ကုိယ္ေတြးတယ္…
ေနာက္ထပ္ အႏွစ္ ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္သာ ထပ္ၿပီး ဒီလူ ဒီဥပေဒ ဒီပညာမဲ႕ အသုိင္းဝုိင္းကုိသာ ထပ္
အုပ္ခ်ဳပ္ခုိင္းဦးမယ္ ဆုိရင္ ဒီၿမဳိ႕ေလးမွာ ကုိယ္႕ သူငယ္ခ်င္း ေၿပာၿပတဲ႕ ဒီၿမဳိ႕ေလးရဲ႕
ကံၾကမၼာဟာ ကုလား ၁၀၀ တုိင္းရင္းသား သုံည ၿဖစ္မသြားႏုိင္ဘူးလား ????????????
ေဟာေၿပာပြဲေလးမွာ
အဲ႕ဆရာ ေၿပာသြားတဲ႕ ပညာတတ္ေၿမာက္မွဳ ဆုိတာေလးကုိ ကုိယ္က အရမ္းသေဘာၾကသည္၊ ကုိယ္ေတြ တတ္တဲ႕
ၿမန္မာၿပည္ရဲ႕ ပညာေရးနဲ႕ ပါတ္သတ္ၿပီး ကုိယ္႕ကုိ အဂၤလိပ္စာ သင္ေပးဖူးတဲ႕ ဆရာရဲ႕ မွတ္ခ်က္ေလးကုိ
သတိရမိေသးသည္၊
“ဦးဇင္းေရ
တပည္႕ေတာ္ရထားတဲ႕ ဘြဲ႕ေတြက ေနရာ နွစ္ေနရာ အသုံးၾကတယ္ဘုရား၊
မဂၤလာေဆာင္တဲ႕
ေနရာရယ္
တပည္႕ေတာ္
ေသသြားရင္ အုတ္ဂူမွာ ကမၺည္းေရးတဲ႕ ေနရာရယ္” တဲ႕
ပညာတတ္ေၿမာက္မွဳ၊
ပညာတတ္ေၿမာက္မွဳ၊
ေအာ္
……………….
ကဗ်ာဆရာ
ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ရဲ႕ ကဗ်ာေလးကုိ သတိရသည္။
“
ၿမစ္ေတြရဲ႕ အမွားကုိ ၿမဳိခ်ရင္း
ပင္လယ္ဟာ
ဒဏ္ရာေတြနဲ႕ အုံၾကြလာခဲ႕” တဲ႕
အဓိက
ကုိယ္ေတြ ႏုိင္ငံမွာ လက္ရွိၿပႆနာေတြအတြက္ အေကာင္းဆုံး ေၿဖရွင္းႏုိင္မဲ႕ နည္းလမ္းကေတာ႕
ႏုိင္ငံရဲ႕ ပညာတတ္ေၿမာက္မွဳ ကုိ အဆမ်ားစြာ တုိးၿမွင္႕ေရးပင္ ၿဖစ္သည္၊ အနာဂါတ္သားေကာင္းတုိ႕အတြက္
စစ္မွန္တဲ႕ သားေကာင္းတုိ႕အတြက္ ကုိယ္ေတြ လုိအပ္ေနတာ ဒုတ္ ဓားေတြ မဟုတ္၊ မလုိအပ္ပဲ ထုတ္ၿပခ်င္တတ္တဲ႕
လက္ရုံးေရ ေတြ မဟုတ္၊ ပညာမဲ႕ အဖြဲ႕စည္းကုိ တုိက္ခုိက္ဖုိ႕ စစ္မွန္တဲ႕ ပညာေရးေတြနဲ႕
ထုံမႊမ္းထားတဲ႕စစ္မွန္တဲ႕ ႏွလုံးရည္ေတြ ပင္ၿဖစ္သည္၊ စဥ္းစားေတြးေခၚတတ္တဲ႕ ပညာနဲ႕ ကုိယ္တုိ႕
ႏုိင္ငံၾကီးကုိသာ ဖြ႕ံၿဖဳိးတုိးတက္ေအာင္ စည္းကမ္းရွိေအာင္ တည္ေဆာက္ ႏုိင္ခဲ႕မယ္ဆုိရင္….
ယေန႕
အင္တာနက္ေတြ ဂလုိဘယ္လုိက္ေဇရွင္းလုိ ကမၻာရြာ ေခတ္ၾကီးမွာ ကုလားမွ မဟုတ္ ကုလားထက္ အဆတရာ
ဆုိးတဲ႕ ဘယ္လုိ လူမ်ဳိးကုိမဆုိ ငါတုိ႕ ၿမန္မာ သည္ ေၾကာက္စရာမလုိ၊
ဗုဒၶရွင္ေတာ္
ၿမတ္ဘုရားသည္ ပညာဓိက ဘုရားၿဖစ္ေတာ္မူသည္ကုိ မေမ႕ေလ်ာ႕ၾကေစလုိ၊
၄၅
ႏွစ္ ထဲနဲ႕ အဲ႕ ေခတ္ရဲ႕ အင္အားၾကီး တုိင္းႏုိင္ငံေတြမွာ ဓမၼအလံကုိ ေအာင္ၿမင္စြာ တလူလူ
လႊင္႕ေတာ္ မူခဲ႕တာ ေသနတ္ သံေတြၿဖင္႕ မဟုတ္၊ ဓားေတြ ဒုတ္ေတြႏွင္႕ မဟုတ္၊ ပညာ ႏွင္႕ သိမ္းပုိက္ေတာ္မူတာ
မေမ႕ေစလုိပါ၊
………………………………………………………………………………..
႐ုတ္႐ုတ္သဲသဲ…..
တစ္ၿမိဳ႕လံုးမီးလံုးၾကီးေအာက္ေရာက္ေနသည္။ရပ္ကြက္အားလံုးပြက္ေလာ႐ုိက္ေနၾကသည္။
ေခၚမၾကား..ေအာ္မၾကား..။အားလံုးစိုးရိမ္ထိတ္လန္႔ေအာ္ဟစ္ေနၾကသည္။
ရပ္ကြက္တစ္ခုဆီပုန္းလွ်ိဳးကြယ္လွ်ိဳးအရဲစြန္႔ကာ သူ တိုးလာခဲ႔သည္။
ေခၚမၾကား..ေအာ္မၾကား..။အားလံုးစိုးရိမ္ထိတ္လန္႔ေအာ္ဟစ္ေနၾကသည္။
ရပ္ကြက္တစ္ခုဆီပုန္းလွ်ိဳးကြယ္လွ်ိဳးအရဲစြန္႔ကာ သူ တိုးလာခဲ႔သည္။
ခႏၶာကိုယ္ကိုဖံုးကြယ္စရာဘာမွမရွိေတာ့...။
`ေဟ့မင္းဘယ္သူလဲ?
မာေၾကာလွေသာအသံေၾကာင့္လိပ္ၿပာလြင့္မတတ္ၿဖစ္သြားသည္။အလန္႔တၾကားေနာက္ဆုတ္လိုက္မိသည္။ ေရွ႕မွာအႏၲရာယ္…။
ေသြးစြန္းဓားရွည္ကိုင္ထားေသာလူသန္ၾကီးတစ္ေယာက္ခုတ္ဖု႔ိပိုင္းဖုိ႕အသင့္အေနအထား…။
`မၾကားဘူးလား.. ေမးေနတာ.. မင္းဘယ္သူလဲ? ဟိႏၵဴလား မြတ္စလင္လား?
စိတ္မရွည္ဟန္ထပ္ေမးေနသည္။သူစိုးထိတ္စြာစိုက္ၾကည့္ေနမိသည္။
`မင္းမွာ ပါးစပ္မပါဘူးလား?ေၿပာေလ....မင္းဘယ္သူလဲ? အလ္လာ(ဟ္)ကိုကိုးကြယ္တာလား,ဘဂ၀န္ကိုကိုး ကြယ္တာလား?
ဓားသမားအသံပိုက်ယ္လာသည္။
`အလ္လာ(ဟ္)ကို`
လႊတ္ကနဲထြက္သြားသည္။
အလ္လာ(ဟ္)အသံၾကားေတာ့ဓားသမားေပ်ာ့သြားသည္။
`ကိုယ့္အမ်ိဳးေတြပဲ..ေကာင္ေလး..နားေထာင္..ဒီကေနအၿမန္ထြက္သြား..ပုန္းၿပီးသြား..ဟိႏၵဴေတြမင္းကိုသတ္ လိမ့္မယ္။`
သူ အေမွာင္ထဲတိုး၀င္လိုက္သည္။စမ္းတ၀ါး၀ါးႏွင့္ ေရွ႕တိုးလာခဲ႔သည္။
ခပ္လွမ္းလွမ္းအေရာက္တြင္တုန္႔ကနဲရပ္လိုက္ရၿပန္သည္။ ေရွ႕မွာအႏၲရာယ္..။
`မင္းဘယ္သူလဲ?ဟိႏၵဴလား....မြတ္စလင္လား? ဘဂ၀န္ကိုကိုးကြယ္တာလား? အလ္လာ(ဟ္)ကိုကိုးကြယ္ တာလား?
အသံမွာေၾကာက္စရာေကာင္းလွသည္။
ေၾကာက္စိတ္မ်ားမိုးထိေနေပၿပီ။
`ဘဂ၀န္ကို`
ဘယ္လိုထြက္သြားသည္မသိ။
`ေဟ မင္းဒီမွာ ဘာလာလုပ္ေနတာလဲ? ထြက္သြားစမ္း..မြတ္စလင္ေတြ ေတြ႕လိုက္လို႔ကေတာ့ မင္း ေသၿပီ သာမွတ္..။`
အားလံုးအေမွာင္ထုထဲနစ္ေနဆဲၿဖစ္သည္။
(၂၀၀၈-ခုႏွစ္ေဖေဖၚ၀ါရီလထုတ္,ခုဗ္ဆူရတ္အန္ဒဂ်္မဂၢဇင္းမွအန္ကူး(ရ္)ဆက္ေဆနာ၏ မယ္ကြန္း(န္)ဟူ(န္)(ငါဘယ္သူလဲ) ဆုိတဲ႕ ဝတၳဳတုိေလးကို ဘေလာ႕ဂါ စာေရးဆရာကိုေနာ ဘာသာၿပန္ဆိုထားတာေလးပါ)
`ေဟ့မင္းဘယ္သူလဲ?
မာေၾကာလွေသာအသံေၾကာင့္လိပ္ၿပာလြင့္မတတ္ၿဖစ္သြားသည္။အလန္႔တၾကားေနာက္ဆုတ္လိုက္မိသည္။ ေရွ႕မွာအႏၲရာယ္…။
ေသြးစြန္းဓားရွည္ကိုင္ထားေသာလူသန္ၾကီးတစ္ေယာက္ခုတ္ဖု႔ိပိုင္းဖုိ႕အသင့္အေနအထား…။
`မၾကားဘူးလား.. ေမးေနတာ.. မင္းဘယ္သူလဲ? ဟိႏၵဴလား မြတ္စလင္လား?
စိတ္မရွည္ဟန္ထပ္ေမးေနသည္။သူစိုးထိတ္စြာစိုက္ၾကည့္ေနမိသည္။
`မင္းမွာ ပါးစပ္မပါဘူးလား?ေၿပာေလ....မင္းဘယ္သူလဲ? အလ္လာ(ဟ္)ကိုကိုးကြယ္တာလား,ဘဂ၀န္ကိုကိုး ကြယ္တာလား?
ဓားသမားအသံပိုက်ယ္လာသည္။
`အလ္လာ(ဟ္)ကို`
လႊတ္ကနဲထြက္သြားသည္။
အလ္လာ(ဟ္)အသံၾကားေတာ့ဓားသမားေပ်ာ့သြားသည္။
`ကိုယ့္အမ်ိဳးေတြပဲ..ေကာင္ေလး..နားေထာင္..ဒီကေနအၿမန္ထြက္သြား..ပုန္းၿပီးသြား..ဟိႏၵဴေတြမင္းကိုသတ္ လိမ့္မယ္။`
သူ အေမွာင္ထဲတိုး၀င္လိုက္သည္။စမ္းတ၀ါး၀ါးႏွင့္ ေရွ႕တိုးလာခဲ႔သည္။
ခပ္လွမ္းလွမ္းအေရာက္တြင္တုန္႔ကနဲရပ္လိုက္ရၿပန္သည္။ ေရွ႕မွာအႏၲရာယ္..။
`မင္းဘယ္သူလဲ?ဟိႏၵဴလား....မြတ္စလင္လား? ဘဂ၀န္ကိုကိုးကြယ္တာလား? အလ္လာ(ဟ္)ကိုကိုးကြယ္ တာလား?
အသံမွာေၾကာက္စရာေကာင္းလွသည္။
ေၾကာက္စိတ္မ်ားမိုးထိေနေပၿပီ။
`ဘဂ၀န္ကို`
ဘယ္လိုထြက္သြားသည္မသိ။
`ေဟ မင္းဒီမွာ ဘာလာလုပ္ေနတာလဲ? ထြက္သြားစမ္း..မြတ္စလင္ေတြ ေတြ႕လိုက္လို႔ကေတာ့ မင္း ေသၿပီ သာမွတ္..။`
အားလံုးအေမွာင္ထုထဲနစ္ေနဆဲၿဖစ္သည္။
(၂၀၀၈-ခုႏွစ္ေဖေဖၚ၀ါရီလထုတ္,ခုဗ္ဆူရတ္အန္ဒဂ်္မဂၢဇင္းမွအန္ကူး(ရ္)ဆက္ေဆနာ၏ မယ္ကြန္း(န္)ဟူ(န္)(ငါဘယ္သူလဲ) ဆုိတဲ႕ ဝတၳဳတုိေလးကို ဘေလာ႕ဂါ စာေရးဆရာကိုေနာ ဘာသာၿပန္ဆိုထားတာေလးပါ)
ကုိယ္ေတြ
ႏုိင္ငံလည္း အေမွာင္ထုထဲမွာ …………………
(သာကီလုလင္)
